Even voorstellen: theatermaker Emilie Koger-Riemers

Een muziekinstrument leren bespelen. Leren dansen. Of juist met je handen werken en mooie dingen maken. Welke cursus je ook kiest, je krijgt altijd les van een goed opgeleide en bovenal bevlogen docent. Wij stellen ze de komende tijd graag aan je voor. Dit keer: theatermaker Emilie Koger-Riemers.

‘Ik ben een podiumbeest’
Toneel, zingen, tekenen, schilderen, verkleedpartijen en fotograferen: Emilie Koger-Riemers doet niets liever dan dat. Theater loopt als een rode draad door haar leven. Dat geldt ook voor haar dochter Ruth Koger- ten Wolde. De liefde voor het theater brengen ze over op kinderen, jongeren en volwassenen tijdens de theaterlessen in de Kubus. ‘Ik ben een podiumbeest en ik wil anderen net zo laten shinen’, zegt Emilie enthousiast.

‘Het aantal deelnemers groeit tegen de klippen op’, steekt Emilie lachend van wal. ‘We hebben inmiddels meerdere musicalgroepen voor volwassenen, jongeren en kinderen. Aan het einde van het cursusseizoen geven we een voorstelling en de cursisten vinden het altijd jammer als het er weer op zit. We besteden veel aandacht aan de show: licht, geluid, een prachtig decor, mooie kostuums en vaak vragen we er nog dansers bij. Dat wordt echt gewaardeerd!’

Gek op schrijven
‘Ik houd van die afwisseling. Theatermaken is vooral heel veel schrijven en daar ben ik gek op. Ik schrijf alle scripts zelf. We hebben zes voorstellingen per jaar, dus er gaan zo’n 40 A4’tjes per voorstelling doorheen.’ Aan inspiratie geen gebrek. ‘Dan sta ik ’s ochtends onder de douche en denk ik: ik kan die speler nog wel dit of dat laten zeggen. ’Als er later in het jaar nog mensen instromen, is dat geen probleem. Ik schrijf er zo een rol bij’, lacht ze.

Als jong meisje droomde Emilie al van het theater. Het liep anders. Jarenlang werkte ze als informatrice op Amsterdam Centraal – ‘ik ken mijn talen’- en ze stopte toen ze haar eerste kind kreeg. ‘Ja, zo ging dat in die tijd.’ Eenmaal in Lelystad zette in de toenmalige kerk de Ark (nu de Pijler) het kinderwerk op en produceerde ze de musicals voor kerst. Dochter Ruth ging mee met een project om een school te bouwen in Afrika. Het zaadje was geplant.

Optreden in sloppenwijken
Moeder en dochter maakten daarna veertien grote reizen naar Botswana, Namibië en Zuid-Afrika en gaven voorstellingen midden in de sloppenwijken. ‘Toen wist ik: dit is ons talent.’ Emilie ging terug de schoolbanken in en haalde haar graad voor docent drama en Engels en uiteindelijk rondde ze de master Kunsteducatie aan Artez in Zwolle af. Jarenlang gaf ze les op een middelbare school in Almere en deed ze daarnaast losse projecten.

Ze speelt zelf niet meer zoveel, maar geniet extra van het lesgeven in de Kubus. ‘Ik vind het mooi om te zien hoe mensen zich ontwikkelen. Ik ben van nature echt een podiumbeest, maar ik weet dat anderen het spannend vinden om op de planken te staan. Of om tijdens de les al iets alleen te spelen. Er zijn mensen geweest die wilden afhaken omdat ze het zó eng vonden. Ze durfden echt niet meer en zetten toch door. Als ik dan op social media lees dat hun droom is uitgekomen, dan weet ik waarvoor ik het doe.’

Meer weten over theater- en musicalcursussen bij Kubus? Klik hier.